Foto's

Foto boven.
De burgemeester Van Os-bank. Destijds heeft zich hier een commissie gevormd, het initiatief hiervan ging uit van de Boerinnenbond, welke zich ten doel stelde, een blijvende herinnering op te richten naar aanleiding van het afscheid van burgemeester en mevrouw van Os in 1939, die in de harten van al de Dievenaren zo'n grote plaats innemen.
Als blijvende herinnering werd een natuurstenen bank geplaatst aan het einde van de Hoofdstraat waar deze samenkomt met de toen nieuwe betonweg. De bank is opgebouwd van natuursteen in cement, met aan beide zijden een bloembak. Het is een zeer mooie en forse bank geworden, ook de keuze, van plaats is heel mooi gevonden, zodat de commissie alle eer van haar werk heeft.

Inmiddels is de bank verplaatst naar en op het marktterrein nabij de kruising Kruisstraat-Kasteel.

Kruispunt Hoofdstraat-Kruisstraat.
Kruispunt Hoofdstraat-Kruisstraat. Zicht richting De Brink. Op de achtergrond de St. Pancratius kerk.

Van dit typisch mooie dorpsgezicht, genomen omstreeks 1904, staat momenteel geen steen meer op elkaar.
De eerste woning rechts werd bewoond door de familie Harm Moes en zijn inwonende schoonvader Hendrik Mulder. Het feit dat vele families Mulder (hoewel niet aan elkaar verwant) bijnamen droegen als Bakker, Moes, Bas, Poep, Kuiper en Potter, laat zich ook hier weer gelden, wijl Hendrik Mulder de bijnaam Hendrik Potter droeg, wellicht doordat hij de centen oppotte. Achter de tweede deur links was de kuiperij voor het maken van botervaatjes ten behoeve van de zuivelfabriek. Aan zijn gevel hing een uithangbord met de spreuk:
Geen groter kunst ooit uitgevonden,
Dan hout met hout verbonden.

Even om de hoek (richting kasteel) hing smid Daniël (in het pand van Klaas Houwer) een uitgangbord op luidende:
Ja Kuiper, Je kunt wel dralen,
Maar de banden moet je bij mij halen.

2e Huis was van Willem Huiskes, caféhouder, met daaraan vast de bakkerij van Jan Grit. Toen die verhuisde naar het pand van Jan Boers, waar later de wagenmakerij van Jans Mos stond, hing hij een bord uit luidende:
Ik ben verhuisd, ik ben verplant
De bakkerij is nu aan de overkant.


Als laatste, alsof het onder de toren is gebouwd, de smederij van Kloeze. De vrouw links, leunende op de hekken, is Mina van Jan ter Heide, schilder en winkelier. Nog even zien wij een hoek van de in plm. 1914 door hemelvuur verbrande woning van gebr. Harm, Hendrik en Jacob Mulder, in de volksmond gebr. Bakker genoemd.

Bron: Arend Mulder vertelt.